محرمانه های روابط ایران و سوریه

کتاب حاضر، نوشته چنین شخصیتی است. خدام این کتاب را نه در زمان حضورش در سوریه، بلکه چهار سال پس از جدایی از نظام نوشته است. امر دیگری که این کتاب را کاملا بی¬نظیر می‌سازد دسترسی‌هایی است که خدام به اسناد محرمانه کشور و صورت‌جلسه دیدارهای سیاسی و امنیتی سوری‌ها با طرف‌های خارجی( از جمله با ایرانی‌ها، عراقی‌ها، سعودی‌ها، کویتی‌ها و...) داشته است و به‌نظر می‌رسد بعد از جدایی از نظام و خروج از سوریه، رونوشتی از این اسناد را با خود به فرانسه برده باشد. بخش زیادی از صفحات کتاب حاضر را، صورت‌جلسات دیدارهای او با طرف‌های ایرانی( یا دیگر طرف‌های منطقه‌ای ) و همچنین صورت‌جلسات برخی دیدارهای مهم مسئولان دیگر سوری با مسئولین کشورهای دیگر تشکیل می‌دهد.

بخشی از کتاب «محرمانه های روابط ایران و سوریه:

«از همان زمان تأسیس جمهوری اسلامی ایران، روابط بین دو کشور(ایران و سوریه) رو به تقویت گذاشت و دمشق و تهران موفق شدند با وجود اختلاف عقیدتی در پایه¬هایی که هر کدام از دو نظام بر آنها بنا شده بود، پلی از روابط(صمیمانه) همکاری با یکدیگر برقرار کنند. از امور مهم، این بود که سران دو کشور موفق شدند به فهم واضحی از سیاست¬های طرف مقابل و اهدافش و روش¬های برخوردش با واقعیت¬ها و حوادث دست پیدا کنند و به برآوردی از ابزارهای در دسترس و شرایط داخلی و خارجی(طرف مقابل) برسند. به این ترتیب بود که شک و شبهات رفع شد و همکاری(دو کشور) در مسائل منطقه¬ای، آن هم در مرحله¬ای بی¬نهایت پیچیده، تثبیت و تعمیق گردید.»