کتیبه ژنرال قصرالدشت

گزیدۀ متن

تا نقشۀ منطقۀ عملیاتی حماة پهن شد کف اتاق، اسکندری، دوزانو مقابل نقشه نشست. دفترچۀ کوچک و خودکار آبی بیکش را از جیب درآورد. سریع و رگباری پرسید: «موقعیتمان کُجاس؟ اصل قضیۀ عملیات چیه؟ کار شما چیه؟ چرا قرارگاه اینقد، غُلغُله‌س؟ قراره چه کنید کاکو؟» ابوامین جا خورد و خودش را جمع‌وجور کرد. وسط عینکش را گرفت و روی بینی تنظیم کرد. فکر کرد: «زود آمده و زودم می‌خواد بره! یکی نیس به این بگه بابا، جنگ سوریه با جنگ ایران و عراق متفاوته؛ هرچند یه چیزایی بارشه.» ابوامین، اوضاع کُلی را تشریح کرد: «تا الان مأموریت قرارگاه لواء ۴۷ حماة، حفاظت از اتوبان حماة-حلب بود تا قطع نشه. بارها مسلحین، داعش و النصرة اتوبان رو قطع کردن، اما دوباره بازش کردیم.» اهمیت اتوبان تو چیه کاکو؟» تا همین امروز فرودگاه کویرس حلب محاصره بود. تنها مسیر تنفس شهر حلب اتوبان بوده و هست. قطع بشه، حلب سقوط می‌کنه و سوریه تقسیم می‌شه به دو منطقۀ شمال و جنوب. ابوامین مکث کرد. اسکندری یادداشت کرد و سر بالا گرفت. می‌فرمودین کاکو.»