صیحه بر بیداد

گزیده متن کتاب صیحه بر بیداد:

با احتیاط تمام بیرون آمدم و سر و صورتم را که در لوله فاضلاب حسابی کثیف شده بود، با آبی که برای آبیاری گیاهان همان‌جا بود شستم. لباس‌هایم را عوض کردم، پشت شمشادها منتظر ماندم و سعی کردم وضعیت ساختمان کاخ را رصد کنم. پیش‌خدمت‌ها مدام در حال رفت‌و‌آمد بودند و هرکدام با میزی روان که روی آن پر از خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های مخصوص بود، از طرفی به سمتی دیگر می‌رفتند. یکی از خدمه‌ها با چیزی بسیار پُر و پیمان به سمت داخل ساختمان رفت. روی نوک انگشتان به دنبالش رفتم. از پشت دیوارها صدای قهقهه و به‌هم خوردن چیزی شبیه لیوان‌های شیشه‌ای و گاهی هم صدای ملایم موزیک شنیده می‌شد؛ اما فرصت نبود بروم ببینم چه خبره. هرلحظه ممکن بود کسی سر بزند. آن خدمتکار وارد اتاق بزرگی شد و کمی بعد با میز خالی برگشت. دانستم این اتاق بزرگ و این نوع پذیرایی فقط می‌تواند ویژه‌ی شاه باشد...