کتاب ماهی‌ها به دریا برمی‌گردند به قلم سلیس و روان مرضیه اعتمادی روایتگر داستان زوج جوانی ست که‌ در خوابگاه متاهلی شان، در همسایگی یک خانواده فلسطینی قرار دارند.

داستان راجع به مادر بارداری به اسم عاطفه است که در همسایگی‌شان‌، خانواده ای فلسطینی زندگی‌ می کنند.

«به وقت ۳۱۵» نوزده بخش دارد. روایتی مختصر و مفید از به دنیا آمدن محمد اسلامی، آشنایی با پدر و مادر، شیوۀ تربیت خانوادگی و محیط فرهنگی مؤثر بر شخصیت اصلی، شرح دلبستگی‌هایش به حضرت رقیه و سپاه، ازدواج و نحوۀ شهادتش. روایت از نوزده بخش کوتاه با چهاربخش که مختص زاویه دید راوی است تشکیل شده است.

مجموعه خاطرات طنز از دغدغه‌ها، شیرین‌کاری‌ها، دلسوزی‌ها، ریسک و خطرکردن‌ها و سفرهای تبلیغی حجت‎الاسلام حسین جلالی را انتشارات شهید کاظمی در کتاب «‌چشم حاج‌آقا» به قلم حاج آقایی دیگر به نام رضا کشمیری، جمع‌آوری کرده است.

اختتامیه دومین دوره جایزه جهانی ادبیات فلسطین در شش محور نمایشنامه، خاطرات، داستان کوتاه، کودک، شعر و رمان برگزار شد.

فصل اول برنامه تخصصی میز نقد به بررسی کارنامه ادبی نویسندگان زن استان فارس پرداخته است و در جریان آن؛ نقد ششم نیز به بررسی کتاب به وقت 315 روایتی از زندگی شهید محمد اسلامی اختصاص داشت که با حضور پدر شهید برگزار شد. میهمان این برنامه رقیه بابایی نویسنده کتاب بود که نقد و اجرا بر عهده سندی مومنی قرار گرفت و در سالن گفتگوی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس، میزبان علاقه مندان بگونه رایگان شد.

هواتو دارم چنین کتاب سازنده ای که مورد تحسین رهبر انقلاب قرار گرفته، نیاز به تمجید امثال من ندارد. اما امثال من، سخت به چنین کتاب هایی نیاز دارند. تا در این صفحات و کلمات، عُمق و بُعدِ فاصله شان از شهدا را ببینند. همین جوان های دهه ی هفتادی سبقت جسته از همه. همین بچه های مدافع حرم.

"چرا که ماهی ها هر جای دنیا که باشند به آبی دریای خانه‌شان دلبسته‌اند. حتما به خانه بر می گردند. " اگر سفرنامه الی را خوانده باشید مطمئنا خواندن این کتاب برایتان جذاب خواهد بود و اگر هم مطالعه نکرده‌اید توصیه می‌کنم پس از این کتاب آن را هم بخوانید! جملات بالا ، سطر پایانی کتاب سفرنامه شامات وحدود سرزمین های اشغالی الی ، خانم فائضه غفار حدادی است ، که پیرامون دیدار با یک خانواده اهل غزه نوشته شده است و من به محض دیدن نام کتاب و طرح روی جلد آن ناخودآگاه همین سطرها را به یاد آوردم.

حرم حضرت معصومه که میروم معمولا به مزار مرحومه پروین اعتصامی هم سری میزنم که در یکی از حجره های اطراف حیاط دفن شده است. در این حجره قبر بانوی دیگری هم هست که وقتی نظرم را جلب کرد از آن عکسی گرفتم تا بعد درباره اش تحقیق کنم.