نویسنده: خبرنگار

 در  مراسم شانزدهمین پاسداشت ادبیات جهاد و مقاومت در زنجان، تقریظ حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بر کتاب «پاییز آمد»، روایت زندگی خانم فخرالسادات موسوی و سردار شهید احمد یوسفی، فرمانده واحد مهندسی، رزمی سپاه ناحیه زنجان، منتشر شد

این چند روز هنگامی که کتاب هواتو دارم و زندگی شهید مدافع حرم مهندس مرتضی عبداللهی را می‌خواندم بار‌ها و بار‌ها به یاد آن توصیه قدیمی اما مهم و مغفول‌مانده رهبر عزیز انقلاب در یکی از سفر‌های استانی‌شان افتادم که بعد‌ها آن را چندین‌بار تکرار کردند، اما کمتر مورد توجه و تأکید رسانه‌ها و طبعاً خانواده‌ها قرار گرفت.

در مراسم شانزدهمین پاسداشت ادبیات جهاد و مقاومت در زنجان، تقریظ حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بر کتاب «پاییز آمد»، روایت زندگی خانم فخرالسادات موسوی و سردار شهید احمد یوسفی، فرمانده واحد مهندسی، رزمی سپاه ناحیه زنجان، منتشر شد.

نوشتن درباره بعضی کتاب‌ها سخت است اما درباره «هواتو دارم» که روایت زندگی شهید مدافع حرم مهندس «مرتضی عبداللهی» است آسان به نظر می‌رسد؛ آسان چون این کتاب پر است از سوژه‌هایی ناب که می‌توان درباره آنها نوشت و از لذت خواندن آن گفت اما درست به همین دلیل، سخت هم است چون نمی‌دانی درباره کدام‌ نکات بنویسی که مطلبت به تطویل نیفتد و حق مواردی که ننوشتی ضایع نشود! 

در راستای فرمایش رهبر معظم انقلاب درخصوص فریضۀ همۀ مسلمانان برای کمک به مردم مظلوم فلسطین و لبنان، مجمع ناشران انقلاب اسلامی با هدف شناسایی و حمایت و جریان‌سازی تولید آثار ادبی با موضوع فلسطین و قدس شریف، اقدام به راه‌اندازی پویش «راویان سرزمین زیتون» کرده است.

کتاب «هواتو دارم» اثر محمدرسول ملاحسنی، بعد از تقریظ رهبر معظم انقلاب و استقبال خوب مخاطبان به چاپ دوازدهم رسید.

چاپ چهارم «مردی با آرزوهای دوربرد» اثر فائضه غفارحدادی توسط انتشارت شهید کاظمی به کتابفروشی‌ها رسید

عصر پنجشنبه ۲۶ مهرماه نشستی صمیمی را با حضور حبیبه آقایی‌پور نویسنده کتاب «سفیر ما در بهشت» برگزار کرد.

با دست‌پاچگی ماشین را از خانه بیرون آوردم. تمرکز نداشتم. حالا دیگر همه داخل ماشین بودند و فقط منتظر من بودند تا درِخانه را ببندم. اصلا نمی‌دانم چطور خودشان را جا کردند توی ماشین. آن هم چه ماشینی. در حالت عادی هم به زور می رفت و جانم را گاهی به لبم می‌رساند.

از صبح همه فهمیده بودیم که امروز شبیه روز‌های دیگر نیست. تا دیروز جنگ فقط در مناطق مرزی بود و مردم زندگی عادی‌شان را می‌کردند. بچه‌ها مدرسه می‌رفتند. مرد‌ها سر کار. زن‌ها قهوه حاضر می‌کردند و شب‌ها شب‌نشینی بود و اخبار جنگ. فقط روستا‌های مرزی خالی شده بود و مردم جای دوری نرفته بودند. مثلاً از روستای میس الجبل یا خیام رفته بودند دیر قانون یا نبطیه.

نویسنده کتاب «بیست سال و سه روز» گفت: شهید سیدمصطفی موسوی بین سن ۱۶ تا ۱۸ سالگی وارد هوابرد می‌شود و تحت تعلیم قرار می‌گیرد که همه اینها به واسطه همان سیر مطالعاتی است که دنبال میکرده است.

بعضی از روایتها هستند که اگر در زمانهای مختلف، نقل نشوند به دست فراموشی سپرده می شوند و نسل جوان و نوجوان از آن اتفاقات بزرگ، بی خبر می مانند.