پرواز با پاراگلایدر

گزیده متن کتاب پرواز با پاراگلایدر:

نگاهم که به صورتش افتاد مثل همیشه خنده مهمان لبانش بود. چشمانش باز بود؛ انگار او هم دلش برای من تنگ شده بود و می‌خواست برای آخرین بار یک دل سیر نگاهم کند. نمی‌توانستم دل بکنم. دستم را روی قلبش گذاشتم، نگاهم به نگاهش گره خورد و جانم به جانش. قرارهای دونفره‌مان از جلوی چشمانم گذر می‌کرد. روضه‌های دونفره را به یاد آوردم؛ دوستت دارم‌ها را مرور کردم و یک لحظه فهمیدم همۀ لحظاتم تویی. یادت هست گفتم تو شهید شوی من دلم برایت تنگ می‌شود و تو بحث را عوض می‌کردی؟ یادت هست گفتم بدون تو نمی‌توانم نفس بکشم؟ یادت هست قدم زدن‌های گلزار شهدای‌مان را؟ یادت هست آخرین دیدار مدام می‌گفتی مواظب خودت باش، بدون تو چگونه می‎شود مواظب خود بود. مهدی مرا هم ببر. همۀ فکرها را در گوشۀ ذهنم پنهان کردم و آهسته زیرلب خواندم: ‌ای پاره‌پاره تن به خدا می‌سپارمت...