شهادت طلبان (جلد اول)

گزیده ای از کتاب شهادت طلبان جلد اول:

برائت‌جویی اسرائیل

اسرائیل طی بیانیه‌ای، فالانژیست‌های لبنان را به ارتکاب جنایت در اردوگاه‌های فلسطینی متهم کرد. در این بیانیه که از سوی ژنرال رافائل ایتان، رئیس ستاد ارتش ‌اسرائیل به‌مناسبت "روز غفران" خطاب به سربازانش منتشر شد، آمده است: «نیروهای کتائب به‌نیت پاک‌سازی اردوگاه‌های فلسطینی از نیروهای تروریست، وارد آن‌جا شدند و بدون تفاوت قائل شدن بین زنان و مردان، پیران و کودکان، به وحشیانه‌ترین شکل ممکن بی‌گناهان را قتل‌عام کردند و این کار از بزرگ‌ترین جرائم ضدبشری است. ارتش ‌اسرائیل به‌محض اطلاع از کشتار افراد بی‌گناه، نسبت به جلوگیری از ادامه کشتار اقدام کرد.»

مجله‌ تایم در روز ۲۱ فوریه ۱۹۸۳ در روایتی اشاره کرده بود که شارون با خانواده‌ی جُمَیِّل درخصوص نیاز به انتقام‌گیری فالانژیست‌ها از ترور بشیر جمیل مذاکراتی داشته است. درپی انتشار این مطلب، شارون در دادگاه‌های آمریکا و اسرائیل دعوی خسارت ۵۰ میلیون دلاری به‌جهت افترای وارد شده را اقامه کرد که هیئت ‌منصفه مقاله را نادرست و افتراآمیز تشخیص داد. با این وصف، تایم دعوا را در دیوان‌عالی آمریکا به‌سود خود پایان داد، زیرا شارون نتوانست سوء‌نیت نویسندگان مجله را آن‌چنان که به‌موجب قانون افترای ایالات متحده لازم بود، اثبات کند.

گزارش کمیسیون مک‌براید

سال ۱۹۸۲ (۱۳۶۱)، یک کمیسیون مستقل بین‌المللی تحقیق درخصوص موارد گزارش شده‌ی نقض حقوق بین‌الملل توسط اسرائیل در طول تهاجمش به لبنان با ریاست "شان مک‌براید" شکل گرفت. کمیسیون ضمن تحقیق ‌محلی در منطقه‌ی جنگ‌زده، اظهارات شاهدان را در لبنان، اردن، سوریه، انگلیس و نروژ مورد استماع قرار داد. دولت رژیم صهیونیستی حاضر به مشارکت در این کمیسیون نشد. گزارش کمیسیون با عنوان "اسرائیل در لبنان"، چنین نتیجه‌گیری کرد که نیروها یا مقامات اسرائیلی، مستقیم یا غیرمستقیم مسئول جنایات و سایر کشتارهایی هستند که گزارش شده توسط شبه‌نظامیان لبنانی در کمپ‌های پناهندگان در صبرا و شتیلا در مناطق بیروت در میان ۱۶ تا ۱۸ سپتامبر، رخ داده است.

موضع رژیم صهیونیستی

وحشیانه بودن این قتل‌عام و مسئولیت شارون و برخی دیگر از فرماندهان نظامی اسرائیل ‌در وقوع و ادامه‌ی چند روزه‌ی آن، به‌قدری آشکار بود که حدود چهارصد هزار نفر اسرائیلی با برپا کردن تظاهرات خیابانی، این قتل‌عام وحشیانه را محکوم کرده و خواهان تحقیق برای تعیین نقش اسرائیلی‌‌ها در آن شدند.

کابینه‌ی اسرائیل ‌طی اجلاس ۱۹ سپتامبر (۲۸ شهریور) خود، این بی‌رحمی را نتیجه عمل یک یگان لبنانی که از یک نقطه‌ دورتر از مواضع ارتش ‌اسرائیل ‌وارد اردوگاه‌‌ها شده است، قلمداد کرد و کوشید تا هرگونه ارتباط خود را با این کشتار، منتفی تلقی کند.