کد99

گزیدۀ متن کتاب کد99:

دکتر بابامیری، به اتاق عمل! از کودکی عاشق پزشکی بودم. در جوانی و هنگام انتخاب رشته هم با همین رؤیا، رشتهٔ تجربی را برای تحصیل انتخاب کردم. دائم در فکروخیال بودم و شوق پزشک شدن در وجودم سرشار بود. حتی در رؤیا و خیالم هم این صدا طنین‌انداز بود: «دکتر بابامیری، به اتاق عمل!» در همان دوران دبیرستان، کتابی خواندم که مسیر زندگی‌ام را عوض کرد. دغدغه‌هایم با خواندن این کتاب عوض شد. نمی‌خواهم شعار بدهم، اما می‌خواستم به‌جای شناخت بدن، نفس خودم را بشناسم. آن جوان که روزی عاشق پزشکی بود، حالا شده بود طلبهٔ نوپایی که می‌خواست خودش را بشناسد. طلبه شدم، اما شوق پزشکی همیشه همراهم بود، تا اینکه پیشنهاد شد برای مشاورهٔ مذهبی در بیمارستان مشغول‌به‌کار شوم. برای این کار مصاحبه داده بودم و منتظر جواب بودم. وقتی خبر آمد که پذیرفته شده‌ام، اشک شوق امانم نمی‌داد. از شدت خوشحالی نمی‌دانستم چه باید بکنم. خدا چقدر خوب مسیر را برایم ترسیم کرده بود. رؤیای پزشک شدنم جور دیگری داشت تعبیر می‌شد. راهی بیمارستان شدم، با عزم اینکه روح و ذهن طبیبان را طبابت کنم.