ماه کامل

مرتضی سن زیادی نداشت، اما آنقدر در ماموریت‌های رزمی موفق ظاهر شده بود که همه مثل یک ژنرال کهنه کار نگاهش می‌کردند. همین بود که مرتضی پس از گذشت حدود شش و نیم سال حضور در خاک عراق، وارد سوریه شد و اولین جبهه حضور او در آنجا، منطقه «سیده زینب» در ریف جنوبی دمشق بود؛ در زمانیکه اکثر مناطق حومه دمشق به دست گروه‌های معارض مسلح افتاده بود و نبردها به ورودی‌های شهر دمشق رسیده بود.

برشی از متن کتاب:

"به کوچه‌های مدینه نمی‌روم جز با لباس جهاد"
مرتضی می‌گفت: «به کوچه‌های مدینه نمی‌روم جز با لباس جهاد. من آنجایی که پهلوی حضرت زهرا سلام الله علیها را شکستند وارد نمی‌شوم به جز با لباس جهاد و انتقام.» گفتم: «چطور می‌خواهی با لباس جهاد بروی؟» گفت: «وقتی آقا امام زمان(عج الله) آمد و رفتم می‌بینی.»

"شهادتش خسارت علمی به کشور بود"
با شرکت‌های دانش بنیان و چند تن از دانشجویان نخبه صنعتی شریف و امیرکبیر در ارتباط بود. توانسته بود از نخبگان کشور در امور نظامی و طراحی عملیات استفاده کند. با وجود اینکه خودش هم سن زیادی نداشت اما در جایی که نیاز به فکر جدید بود به سراغ جوان‌های نخبه کشور می‌آمد و می‌گفت: «کل چیزی که من احتیاج دارم، فکر این جوان‌هاست.»

هوش‌ کم‌نظیر، تدابیر دقیق، اخلاص فوق‌العاده، شجاعت زاید‌الوصف و خستگی‌ناپذیری اشتهار داشت و ارزش و اهمیت او در صحنه جدال با تکفیری‌های آمریکایی به حدی بود که که حاج قاسم سلیمانی بعد از شهادت ایشان گفتند: "کاش من به جای او شهید می‌شدم".

(حمیدرضا مقدم‌فر مشاور رسانه‌ای و فرهنگی فرمانده کل سپاه)