«سعی هشتم» داستان زندگی حضرت هاجر؛ همسر حضرت ابراهیم خلیل(ع)

«سعی هشتم» داستان زندگی حضرت هاجر؛ همسر حضرت ابراهیم خلیل(ع)

رمان «سعی هشتم» به قلم سید محسن امامیان، در هشت فصل زندگی جناب هاجر سلام‌الله‌علی‌ها از کودکی تا زمان مرگ را روایت می‌کند. روز‌های سخت و پر از رنج دوران کودکی و نوجوانی تا لحظه‌های شیرین در کنار حضرت ابراهیم. در این میان ماجرا‌های ریز و درشتی در پی هم رقم می‌خورند که سبب رشد و پختگی جناب هاجر می‌شوند.

تلاش‌های حضرت ابراهیم و حضرت لوط علیهم‌السلام برای توحید و یکتاپرستی انسان‌هایی که با آن‌ها مواجه می‌شوند، بخش دیگری از کتاب را تشکیل می‌دهد. نویسنده تلاش کرده تصویری کلاسیک از دوران زندگی حضرت ابراهیم علیه‌السلام را در قالب روایت‌هایی فرعی به مخاطب نشان دهد. امامیان تلاش کرده خیلی ساده و روان داستان را روایت کند؛ به‌طوری که حتی برای رده سنی نوجوانان هم قابل فهم است. احساسات و تخیل قوی نویسنده و حضور روایت‌های فرعی مهیج را می‌توان جزء بن‌مایه‌های ادبی داستان "سعی هشتم" دانست.

داستان پنج شخصیت اثرگذار دارد. جناب هاجر، حضرت ابراهیم، ساره، حضرت لوط و جنابت تتموس که یکی از منجمان و دانشمندان موجود در کتاب است که با جلو رفتن داستان، نقش هرکدام آشکار می‌شود.

شاید خیلی از مخاطبان از پایان زندگی جناب هاجر مطلع باشند؛ اما فراز و فرود‌های موجود در کتاب آن‌قدر کشمکش ایجاد کرده که به‌مثابه یک قلاب، مخاطب را تا پایان داستان با خود همراه کند. چیزی که از جناب هاجر در ذهنمان نقش بسته؛ همسر حضرت ابراهیم و مادر حضرت اسماعیل بودن و ماجرای چشمه زمزم است. اما در این کتاب با تمامی ابعاد شخصیتی آن بزرگوار آشنا می‌شویم. شخصیتی که به نوعی یکی از اجداد پیامبر اکرم صلوات‌الله‌علیه است.

حضرت ابراهیم علیه‌السلام با دخترخاله خود «ساره» ازدواج کرد. ساره مورد علاقه ابراهیم علیه‌السلام بود ولی پس از گذشت سال‌ها از این ازدواج، صاحب فرزندی نشدند. از این‌رو، ساره به شوهرش پیشنهاد کرد که با هاجر که خدمتکار ساره بود ازدواج کند. از این ازدواج فرزندی به نام اسماعیل علیه‌السلام متولد شد. این واقعه در سرزمین شام اتفاق افتاد ولی طولی نکشید که ساره از این پیش‌آمد غمگین گردید، چرا که هاجر صاحب فرزند شده بود ولی او فرزندی نداشت و این موضوع سبب ناراحتی ابراهیم علیه‌السلام شد.

ابراهیم از خدای عز و جل خواست که این مشکل را حل کند. خداوند ابراهیم را مأمور کرد که هاجر و اسماعیل را به سرزمین مکه، که در آن روزگار بیابانی گرم و سوزان بود ببرد.
او نیز هاجر و اسماعیل را برداشت و در حرم امن و امان الهی و در جای کعبه فرود آورد. ابراهیم (علیه السلام) با همسر و فرزند خُردسالش خداحافظی کرد.
هاجر، پس از بالا آمدن خورشید و مشاهده تشنگی اسماعیل، به جست‌وجوی آب پرداخت و هفت‌بار فاصله بین کوه صفا و مروه را با مشاهده سراب طی کرد و در مرتبه هفتم از بالای کوه مروه مشاهده کرد که آب زیر پای اسماعیل ظاهر شده و چشمه‌ای پدیدار گشته است.


زمانی که حضرت ابراهیم علیه السلام ۱۲۰ سال داشت و ساره ۹۰ ساله بود، فرشتگانی که مأمور تنبیه قوم لوط علیه السلام بودند و به شهر‌های سدوم می‌رفتند، شب هنگام به خانه حضرت ابراهیم علیه‌السلام آمدند تا به او مژده بدهند که برخلاف موازین طبیعی، ساره در همان سن و سال مادر خواهد شد و پس از مدتی اسحاق نبی متولد می‌شود.

جناب هاجر و حضرت اسماعیل بعد از وفات در کنار خانه‌ی کعبه (حجر اسماعیل) به خاک سپرده شدند.
جناب ساره نیز در سن ۱۲۷ سالگی در حبرون (خلیل) از دنیا رفت و در همانجا به خاک سپرده شد.

در نهایت می‌توان داستان این کتاب را اثری متفاوت و خواندنی در میان کتاب‌های هم‌رده خود دانست. نویسنده در کنار محتوا به فرم توجه کرده و تلاش کرده است که پردازشی مناسب در روایت داشته باشد. سرعت روایت داستان و ریتم مناسب آن، از کتاب اثری خواندنی و پرکشش ساخته است. پردازش شخصیت‌های کتاب، روایت‌های حاشیه‌ای و استفاده از عناصر داستانی برای توصیف بهتر، از دیگر نقاط قوت "سعی هشتم" محسوب می‌شوند.

«سعی هشتم» در ۱۷۴ صفحه و به قیمت ۲۲ هزارتومان در سال ۱۳۹۹ توسط انتشارات شهید کاظمی روانه بازار شده است.