در کمتر از چهار ماه؛ «مرد ابدی» به چاپ سوم رسید

انقلاب اسلامی در ذات خود دو ویژگی دارد که آن را از سایر انقلاب­ها ممتاز می­سازد.

یکی از این دو، خاصیت و خصوصیت «پیش­روندگی» است. حرکت انقلاب اسلامی به­رغم همه موانع، همواره حرکتی رو به جلو بوده است و به­درستی می­توان ادعا کرد در برابر ناهمواری­ها، توطئه­ها، محدودیت­آفرینی­ها، تحریم و تهدیدها هرگز متوقف نشده است.

روزهایی بر این انقلاب گذشته است که اگر حوادثی که در آن روزها اتفاق افتاد، در هر کشور دیگری اتفاق می­افتاد، قطعاً موجب سقوط نظام سیاسی در آن کشور می­شد. ولی انقلاب اسلامی توانست با اقتدار و صلابت بی­نظیر، آن­ها را هضم و با افتخار و سربلندی از آن­ها عبور کند و به مسیر حرکت خود ادامه دهد.

خصوصیت دیگر انقلاب اسلامی به خاصیت «زایش­»گری آن است. به­طور معمول، نسلی که انقلاب می­کند، پس از سپری شدن مدتی، در سراشیبی دست شستن ایده­ها و آرمان­های انقلابی قرار می­گیرد و انقلاب خاصیت حامی­پروری خود را از دست می­دهد و به اصطلاح، عادی می­شود. ولی انقلاب اسلامی، با اینکه در قالب یک نظام سیاسی متجلی شد، آن نظام را از جوشش انقلابی تهی نساخت و نشان داد پیشرفت­ها و پیش­روندگی­ها تنها در پایبندی به «انقلابی­گری» و وفاداری به ارزش­های انقلاب ممکن است، نه در عبور از ارزش­های انقلابی و فراموش شدن شعارهای اساسی انقلاب.

وجود و شهادت افراد همچون شهید بهشتیف شهید مطهری، شهید همت، شهید چمران، شهید خرازی، شهید احمد کاظمی، شهید حاج قاسم سلیمانی و شهدای عزیز دیگر باعث قوام این انقلاب شد. در این میان، نمی­توان و نباید از نقش شهید بزرگواری که به حق قهرمان ملی حوزه اقتدارآفرینی و بازدارندگی دفاعی و امنیتی است غفلت کرد.

شهیدی که در سراسر خطوط کتاب «مرد ابدی» نوشته معصومه سپهری که به تازگی و در کمتر از چهار ماه با همکاری خبرگزاری تسنیم و نشر شهید کاظمی به چاپ سوم رسیده است، با روحیه و تلاش خود، حماسه­ها می­آفریند و باعث رویش جوانه­های تازه­ای در بدنه نظام جمهوری اسلامی ایران می­شود؛ شهید حسن طهرانی­مقدم.

«مرد ابدی» روایتی است مستند از زندگی سردار شهید حسن طهرانی­مقدم که نویسنده اثر توانسته با لحنی دلنشین و صمیمانه در لا­به­لای سطورکتاب،روح لطیف و انسانی و حال خوش معنوی این شهید عزیز را به کمک واژه­ها به تصویر بکشد و خواننده را همپا و همگام با شهید تا لحظه شهادت به پیش ببرد. به­طوری که خواانده ناخودآگاه خود را در غم و شادی «حسن» شریک می­داند و با دلتنگی­ها و غم خانواده در تحمل دوری «حسن» همراه می­شود و چه بسا در لحظاتی دست به دعا برمی­دارد که ای کاش «حسن» می­آمد، یا کمی بیشتر در کنار خانواده می­ماند.

معصومه سپهری در تلاشی دوازده­ساله که به این اثر منجر شده، تمام ابعاد شهید حسن طهرانی­مقدم را به مخاطب نشان می­دهد. نگاه جامع نویسنده به بخش‌های مختلف زندگی شهید طهرانی‌مقدم باعث شده تا «مرد ابدی» از ابعاد مختلف نظامی، اجتماعی و فرهنگی برای مخاطب و به‌ویژه نسل جوان، اثری خواندنی و کاربردی باشد.

در بخشی از این کتاب آمده است:

یک‌بار در مدرس تستی داشتند که جواب نداد و شکست خورد. فردای آن روز، ناصر میرزایی، صنعتگری که به‌صورت پیمانی برای حاج حسن کارهای بزرگی می‌کرد و به اقتضای کارش در مدرس حضور داشت، از شدت ناراحتی سرِ کار نیامد. نزدیک ظهر سلگی به او زنگ زد و گفت: «آقا ناصر! حاج آقا با شما کار داره.»

ـ کجایی ناصر؟!

ـ حاج آقا امروز سرکار نیومدم!

ـ برای چی نیومدی؟!

ناصر سکوت کرد و حاج حسن شدت ناراحتی را از این سکوت ‌فهمید.

ـ ناصر! به‌خاطر کاری که این همه وقت گذاشتیم و این همه هزینه کردیم اما جواب نداد، این قدر ناراحتی که نیومدی؟! ناصر! ما این‌قدر باید ازین تست‎ها بزنیم تا جواب بگیریم! سریع بیا، گروهت‌و هم بیار، این کاری که بهت می‌گم‌ انجام بده!

ناصر رفت و تیمش را هم فراخواند و تا بیست روز بعد، قطعۀ دوم را آماده، پای کار بردند و این بار جواب گرفتند. امیدی که حاج حسن به آدم‌ها می‎داد، هیچ کس دیگر بلد نبود یا نمی‌توانست بدهد! برای دمیدن در کورۀ امید و انگیزۀ یارانش باید ابتدا در خودش این حرارت را زنده نگه می‌داشت! حرارتی که به او می‌گفت: «حسن! اگر می‌خواهی برای امام زمانت، رهبرت، کشورت، مردمت، و همۀ مظلومان تاریخ، کاری کنی، همین کارست! پس بِدَم و برو!»