راوی ماجراهای کربلا را در ده فصل روایت میکند، از روزی که کاروان به کربلا میرسد تا روز عاشورا. در طی این ده فصل با شخصیتهای مختلف حاضر در کربلا آشنا میشویم. مثل مولا حسین، خانم زینب، خانم رباب، بیبی فضه (که اولین بار بود جایی میدیدم از بودن ایشان در کربلا سخن به میان آید) و یاران و فرزندان امام حسین. نکته متفاوت در این کتاب، نوع نگاه به شخصیتهای کربلاست. راوی هنگام معرفی شخصیتها یا تعریف از آنها در روزهای حضور در کربلا، نه از مظلومیت و نحوهی شهادت آنها میگوید،نه از قدرت و ابهت آنها، بلکه آنها را به شکل یک خانواده و فامیل دوست داشتنی و مهربان روایت میکند و از عشق و محبت آنها به یکدیگر و دیگران میگوید. خواندن یک کتاب ۸۰ صفحهای که به صورت اختصاصی عشق و محبت آدمها و سایر موجودات حاضر در کربلا را روایت کند، برای خود من تجربه جدیدی بود. فقط در فصل آخر به صورت محدود به بحث جنگ و شهادتها و ... پرداخته شده که فقط به اشارهای بسنده شده است. کتاب برای کودکان ۶ سال به بالا قابل فهم و ارتباطگیری است اما به دلیل نداشتن خشونت، برای کودکان سنین پایینتر هم قابل استفاده است منتها باید متن کوتاهتر و خلاصهتر خوانده شود. تنها نقطه ضعف کتاب، تصاویر آن است. تصاویر در بیشتر قسمتها، دو صفحه کنار هم را به خود اختصاص دادهاند که باعث میشود کودک هنگام خواندن متن تصویری نبیند و علاوه بر این، خیلی جاها با متن همراه نیست و تصویر، مربوط به متنِ چند صفحه جلوتر است. با توجه به اینکه تصاویر کتاب واقعا جذاب و گویا هستند و از بدن بدون صورت هم برای شخصیتهای مقدس استفاده نشده، قرار نگرفتن آنها در جای مناسب، ارزش تصاویر کتاب را کم کرده است. امیدوارم ناشر در چاپهای بعدی کتاب این اشکال را حتما برطرف کند، یا قطع کتاب را بزرگتر کند تا بتواند کل تصویر را در یک صفحه کنار متن کار کند، یا تصاویر را تغییر دهد و در صفحات کناری متن داستان، چاپ کند.
Leave a comment