شکار شکارچی جلد اول

گزیدۀ متن

«نبیل» در آن شبی که ابوسلیم با صراحت با او گفتگو کرد، نتوانست بخوابد. نمی‌دانست این راهی که او با اختیار خودش در آن پا می‌گذارد، به کجا خواهد رسید. او یقین داشت که گام بعدی از فرداصبح آغاز می‌شود و پایانی بر زندگی کنونی‌اش و شروعی برای یک زندگی جدید خواهد بود. در رختخوابش می‌غلتید و می‌کوشید بخوابد، اما بی‌فایده بود. چشم‌هایش کمی گرم شد، اما با دیدن کابوسی از خواب پرید و تمام بدنش غرق عرق شد. در کابوس دیده بود که از کوه بلندی سقوط می‌کند. فرداصبح، وقتی از پنجرۀ اتاقش به بیرون نگاه کرد، دید زندگی در خیابان‌ها جاری است. نتوانست در اتاق بماند. اتاق را ترک کرد و خودش را به خیابان سپرد و بی‌هدف در آن حرکت کرد. نبیل سالم» هیچ‌گاه آن شب را در زندگی‌اش فراموش نخواهد کرد؛ شبی که تیغ برهنه بر گردنش گذاشته شده بود و او چیزی جز یک ابزار دست نبود که خودش را به بهایی اندک فروخته بود. وقتی افسر پلیس آلمانی آن جملات را به او گفت، زمین در زیر پایش سست شد. احساس می‌کرد که از فراز ابرها بر زمین سقوط کرده است. مأمور بسته‌های مواد مخدر را — که کیف را پر کرده بودند — زیرورو می‌کرد. بوی مواد هوای آپارتمان را پر کرد. سیلی از سؤالات مأمور به‌سویش سرازیر شد و نزدیک بود او را دیوانه کند.